Afgelopen weekend was ik samen met mijn man een dagje weg. Heerlijk weer even samen erop uit. Kindjes waren bij opa en oma en wij hadden alle vrijheid. Dat was lang geleden en wat was het een fijn vooruitzicht.

Gedurende deze dag ontstond er een moment dat ik uit mijn comfortzone raakte. Dat ik geraakt werd en het pijnstuk mij overviel. Ik was er niet op voorbereid. Ik ontdekte een blokkade in mijzelf. Ik wist dat deze er zat, ik wist en weet niet waarom deze er zit, maar ik heb er wel mee te dealen. Soms is het ook niet belangrijk te weten waarom een blokkade er zit, belangrijk is er achter zien te komen wat ervoor nodig is om de blokkade op te heffen.

Ik voelde de emoties door mij heen stromen. Ik liet het er zijn, ik stond toe het geraakte stuk omhoog te laten komen, het aan te kijken, het te doorvoelen. Ik weet dat als ik het weer zou wegstoppen, het niet geheeld kan worden en het vaak heftiger terugkomt. Je weet nooit wanneer een geraakt stuk omhoog komt. En zoals nu, kwam het ineens naar voren en liet het zich zien. Ik raakte lichtelijk in paniek. Er ging van alles door mij heen. Totdat ik voelde dat ik mijzelf mocht helen. Mijn handen begonnen te stromen en ik legde mijn handen op mijn eerste en vierde chakra. Ik keerde in mijzelf en alles mocht er zijn. Ik doorvoelde alles wat voorbij kwam en bleef rustig ademen.